دوتا جمله از کتابشو گذاشتمـ، جالبه، من که از خوندنش لذت بردمـ. کمتر نویسنده ای مثل پائولو پیدا میشه.
"برای نرگس می گریمـ، اما هرگز زیبایی در او نیافته بودمـ. برای نرگس می گریمـ، چون هر بار از فراز کناره امـ به رویمـ خمـ می شد، می توانستمـ در اعماق دیدگانش، بازتاب زیبایی خود را ببینمـ."
"مردمـ حرف های غریبی می زنند. گاهی بهتر است آدمـ مثل گوسفندها باشد که ساکتند و فقط دنبال آب و غذا هستند. و یا بهتر است مثل کتاب ها باشد، که وقتی آدمـ دلش می خواهد گوش بدهد، داستان های باور نکردنی برایش تعریف می کنند. اما وقتی با آدمـ ها حرف می زنیمـ، چیزهایی می گویند که آدمـ نمی داند مکالمه را چطور ادامه دهد."
البته ترجمه اش هم هست. از طریق نت هم اجازه انتشار دادن، می تونیین pdf رو " اینجا " دانلود کنید.
