نگارنده متوهم

انگار دیشب بود که تا صبح بیدار مانده بودیمـ، تا صبح قدم زدیمـ، حرف ها زدیمـ و درد دل ها گفتیمـ.

چقدر راحت خود را فراموش می کنیمـ، وقتی صحبت از دوست می شود، چقدر راحت می شود همه چیز را فراموش کرد، وقتی که همه را در مقابل او هیچ انگاریمـ، وقتی که غرق در ذکر او شویمـ و وقتی که اطمینان قلبمان، او شود.

.....

....

و جان چه باشد که فدای بنده غائبش کنیمـ و دنیا همـ.